Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 90 ετών, ο δικηγόρος και συγγραφέας, Στέλιος Τζερμπίνος

Έφυγε από κοντά μας ο διακεκριμένος δικηγόρος ,λόγιος και συγγραφέας, Στέλιος Τζερμπίνος σε ηλικία 90 χρόνων. Ο Στέλιος Τζερμπίνος υπήρξε κατά γενική ομολογία μια από τις πιο σημαντικές  παρουσίες των γραμμάτων και του πολιτισμού της Ζακύνθου. Η Ζάκυνθος αποχαιρετά με βαθιά θλίψη μια σπουδαία προσωπικότητα  έναν άνθρωπο, που σε ολόκληρη την πορεία της ζωής του ξεχώρισε για το ήθος, τις αξίες και τις αρχές του ,που γέμιζαν με όραμα τις επόμενες γενιές ,και όταν φεύγουν αφήνουν ένα δυσβάσταχτο κενό σε όλους.

Ο φίλος του Ζακυνθινός ποιητής Διονύσης Σέρρας είχε γράψει

Μέλος γνωστό και αξιόλογο της ζακυνθινής κοινωνίας, ο έγκριτος νομικός και επί χρόνια εκλεκτός λειτουργός της Θέμιδος, ο αγαπητός και σεβαστός Στέλιος Τζερμπίνος, γέννημα-θρέμμα τής άλλοτε «ωραίας και μόνης» Ζακύνθου, με σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, απόμαχος πια – αξιέπαινος – της επιστημονικής του και επαγγελματικής του ενασχόλησης και πορείας, στην ιδιαίτερη πατρίδα του και στην ελληνική πρωτεύουσα, στάθηκε – και είναι πάντοτε, κατά το δυνατό – άνθρωπος πολυσχιδής, μ’ ενδιαφέροντα πολλά, πέρ’ από το χώρο της δικηγορίας, μ’ επιλογές ή αναφορές ουσιαστικές και ποιοτικές, σχετικές με την Τέχνη, τη Μουσική, τη Λογοτεχνία, τη συγγραφή, το θέατρο, την Όπερα, τον Πολιτισμό, γενικότερα, και μ’ ό,τι έχει να κάνει με την όμορφη, άξια και ανώτερη πλευρά της ζωής, της δημιουργίας, της κοινωνικής παρουσίας και προσφοράς, της δημοκρατικής και ελεύθερης ιδεολογίας… Συνεπής και πιστός στις αξίες του και στις αρχές του, πνευματώδης, συζητητής ικανός (όχι φλύαρος) και φίλος τής καλής συντροφιάς, τηρητής του «μέτρου», σοβαρός μα και ευχάριστος, μειλίχιος, διακριτικός, διαλλακτικός και αυτογνωστικά απαιτητικός, στοχαστικός, χωρίς στείρο δογματισμό ή φανατισμό, με λεπτή αίσθηση του χιούμορ, τιμά και σέβεται τους με ήθος και αξιοπρέπεια συνανθρώπους, τους συμπολίτες, τους φίλους και γνωστούς, κρίνοντας δίκαια και αντικειμενικά τον άλλον, αποφεύγοντας τις ακρότητες, τις υπερβολές, ό,τι δεν στηρίζεται στη γνώση, στην ορθότερη κρίση και άποψη, στην κατανόηση, στην ελεύθερη (όχι ασύδοτη) στάση και έκφραση, στη με απαιτήσεις σωστή συμπεριφορά, προσεκτικός, ασυμβίβαστος, ανιδιοτελής κλπ.

Λόγιος εκλεκτός, ευπαίδευτος και παραγωγικός, μ’ ευαισθησία περισσή στα ζητήματα του άψογου ή έντεχνου Λόγου, της γλώσσας (γνώστης άριστος και της καθαρεύουσας και της δημοτικής), του σοβαρού διαλόγου κ.ά., με αγάπη και προτίμηση θεματική για τη Μουσικολογία και τη Θεατρολογία, με πολλά σχετικά δημοσιεύματά του στον τοπικό Τύπο (πάντοτε καλογραμμένα και αξιανάγνωστα, αποκαλυπτικά, αναστατικά ή διασωστικά, λίγο-πολύ, κ.ο.κ.). Φίλος καλός και επιλεκτικός της κλασικής Μουσικής, της ποίησης και της έβδομης Τέχνης, ιδιαίτερα, ισόβιος θαυμαστής του ωραίου, του καλαίσθητου, του ρομαντικού…

Γνώριμος από χρόνια χρηστός και ενεργός συμπολίτης, ασχολήθηκε με τη μελέτη, την έρευνα, τις διαλέξεις, τις ραδιοφωνικές εκπομπές, τις δημοσιεύσεις κειμένων και τη συγγραφή βιβλίων, όπως είναι τα ευάριθμα ζακυνθινολογικά πονήματά του, εκφραστικά και δηλωτικά τού Στ. Τζερμπίνου ως ευαίσθητου, ανήσυχου και δημιουργικού ανθρώπου, ως φιλόμουσου ερευνητή και μελετητή, ως εμβριθή Ζακυνθινογνώστη, ως πεζογράφου-αφηγητή ποιότητας και πληρότητας αναμφισβήτητης, με βιβλία όπως είναι τα ακόλουθα:

α) Ω τι ωραία που τραγουδείς…

β) Φιλαρμονικά Ζακύνθου (1816-1960)

γ) 200 χρόνια μουσικής ζωής στη Ζάκυνθο

δ) Και τι τραγούδι να σου πω… Αρέκιες και γιούλια (ολόμπλαβα)

~·~

Τακτικός στη φιλική μας συντροφιά τού «Κόκκινου Βράχου», ο αγαπητός Στέλιος Τζερμπίνος, στερώντας μας την εβδομαδιαία δημοσίευση, στον φιλόξενο Ερμή, του «Κουίζ» του, με τις ενδιαφέρουσες πάντα (εύκολες ή δύσκολες) ερωτήσεις γνώσεων, αραίωσε ή διέκοψε τελευταία την προσέλευσή του εκεί, για κάποιους λόγους ή εξαιτίας προβλημάτων υγείας, με τους υπόλοιπους φίλους να τον νιώθουμε πάντοτε παρόντα, μνήμονα και συμμέτοχο στις συζητήσεις ή στις εύγλωττες, λίγο-πολύ, σιωπές μας…

Αναμένοντάς τον και πάλι στην ολιγομελή (μα ανοιχτή) παρέα μας, υγιή και ευδιάθετο, ευχόμαστε όλοι ό,τι καλό και ευχάριστο για τον φίλτατο Στέλιο Τζερμπίνο, παραθέτοντας κ’ εδώ κάποιους απλούς στίχους, που γράφηκαν και προστέθηκαν σ’ ένα πολυφωνικό «πορτρέτο» θύμησης για την ξεχωριστή παρουσία του ανάμεσά μας και για τη φιλοπνευματική του προσφορά στη σημερινή δοκιμαζόμενη Ζάκυνθο, όπου οι αληθινοί και ανυπόκριτοι «Φίλοι» ολοένα και σπανίζουν λυπηρά (με κάποιους, προσποιούμενους, ν’ αλλάζουν πρόσωπο ή προσωπείο):

«[…] Δίπλα, σθεναρός ο Στέλιος

ο Τζερμπίνος, φίλος τέλειος,

μουσικής και γλώσσας γνώση

όση θέλεις θα σου δώσει ‒

Και στα Φιλαρμονικά του

συνηχούν τα σωθικά του

με κλειδιά της ευφωνίας ‒

σε κλοιό παραφωνίας.

Το «Κουίζ» του μας χαρίζει

και σαν Έρασμος πλουτίζει

όσα ξέρουμε (τι λίγα!):

‒ «Βλέπε», λέει, «Άκου, Σίγα» […]»

Ναι! Αλλά με τη «σιγή» ευφρόσυνη και αφυπνιστική, μ’ αισθητά ή διδακτικά και τα μηνύματα του έμπειρου Στέλιου Τζερμπίνου, «εγκάτοικου» ανθεκτικού στον Σταυρό της Μπόχαλης Ζακύνθου.

Διονύσης Σέρρας

Σεπτ. 2023

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΔΙΟΝΥΣΗ ΣΕΡΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΡΜΗΣ