Skip to main content

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΟΛΟ ΤΟ 24ΩΡΟ

Αποδομούν( ; ) το Νοσοκομείο Ζακύνθου… Επιβάλλεται πια να πέσουν οι τίτλοι τέλους σε αυτό το σίριαλ του παραλόγου

Τελικά το πιο τοξικό κληροδότημα, διαχρονικά, του πολιτικού μας παρελθόντος, είναι σίγουρα εκείνος ο μηχανισμός, ο παράξενος αλλά όχι απροσδιόριστος, που έχει στηθεί  και από κάποιους συστηματικά συντηρείται και σίγουρα όχι προς όφελος της κοινωνίας.
Δυστυχώς, όλα αυτά, ήταν από μία  άποψη αναμενόμενα, δεδομένου ότι το μικρόβιο της πολιτικής, διατρέχει τον κορμό λειτουργίας, ακόμη και ενός χώρου τόσο ευαίσθητου, όσο ένα ίδρυμα υγείας.
Οι πολιτικές αντιπαλότητες, αποτέλεσμα – και όχι μόνο - των κομματικών σκοπιμοτήτων, αποδομούν και οδηγούν σε απαξίωση, ότι με κόπο στήθηκε κι εδραιώθηκε στη συνείδηση των πολιτών, από το επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό.
Ο λόγος για το Γενικό Νοσοκομείο Ζακύνθου.
Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει , πέρα των  όποιων προσωπικών, σε πολλές περιπτώσεις ειδικών και δύσκολα διαχειρίσιμων  καταστάσεων, ότι με αμείωτο ενδιαφέρον, επιστημονική γνώση και κατάρτιση παρείχαν και συνεχίζουν να παρέχουν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό, επιμελή ιατρική φροντίδα και περίθαλψη εξυπηρετώντας όλους τους κατοίκους και επισκέπτες του νησιού ;
Κρατώντας αποστάσεις, από τις συνεχείς και ακατάπαυστες πολιτικές, ή όποιου είδους αντιπαλότητες, αναρωτιέμαι…
Είναι δυνατόν οι πολίτες και εν δυνάμει ασθενείς, να βρισκόμαστε διαρκώς , μόνιμα και σταθερά, σε μία κατάσταση επισφαλή, μετέωρη , ασαφή , όσο και κρίσιμη, στο χείλος της σύγχυσης και της αμφισβήτησης, τόσο  ώστε σε πολλές περιπτώσεις να καταλήγουμε, σε άστοχα και επικίνδυνα τελικά συμπεράσματα, για τη λειτουργία του Νοσοκομείου;
Ακροβατώντας, όχι στη μία ή στην άλλη άποψη, αλλά ανάμεσα στο ψέμα , την υπερβολή, στην όποια και όποιου τύπου πολιτική εκμετάλλευση και σκοπιμότητα, οι ίδιοι οδηγούμαστε στην άκρη του γκρεμού, εξυπηρετώντας μάλιστα συμφέροντα , τα οποία δεν μας ανήκουν.  Πριν είναι πολύ αργά, αυτό το χείλος του γκρεμού, πρέπει γρήγορα να το διαβούμε, πριν το ένα και μοναδικό δημόσιο ίδρυμα υγείας της Ζακύνθου, κατρακυλήσει στα όποια πολιτικά και πολλές φορές δήθεν συνδικαλιστικά, ακόμη περισσότερο στα όποια οικονομικά και ιδιωτικά συμφέροντα, που θέλουν τα δημόσια ιδρύματα υγείας αποδομημένα.  Γιατί τότε ακόμη περισσότερο για τους οικονομικά ασθενέστερους δε θα υπάρχει σωτηρία.
Μέσα σε αυτό το χάος και την χάβρα, που η αλήθεια μπερδεύεται με το ψέμα και οι αξίες εξασθενούν από τις σκοπιμότητες, υπάρχει μία σταθερή αξία, αυτή , των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού.
Έχοντας λίγο πολύ όλοι, προσωπική εμπειρία για τη λειτουργία των κλινικών του Νοσοκομείου, πέρα των όποιων μικρών ή κατά περίπτωση μεγάλων παραπόνων, μπορεί κάποιος να αμφισβητήσει το γεγονός  ότι λειτουργούν κάτω από αντίξοες πολλές φορές συνθήκες,  που δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν, με πραγματικό ζήλο και ενδιαφέρον;
Μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τις συνεχείς προσπάθειες του επιστημονικού  και βοηθητικού προσωπικού καθώς και του Διευθυντή της καρδιολογικής κλινικής κ.Πέτρου Στραβοπόδη;  Των γιατρών και νοσηλευτών της παθολογικής κλινικής, όπου ενδεικτικά αναφέρουμε τους γιατρούς Κάρδαρη, Καλπάκου, Θεοδόση, Αγαλιώτη, της Ορθοπεδικής Κλινικής, της Πνευμονολογικής  με τον ακούραστο γιατρό, Σπύρο Λογοθέτη, τον δερματολόγο Γιάννη Θεοδόση , της χειρουργικής  κλινικής, με τον επί σειρά ετών στις επάλξεις γιατρό, κ.Παύλο Καψαμπέλη, και της επιστημονικής ομάδας η οποία απαρτίζεται από τους Νίκο Κοσμαδάκη, Διονύση Στήθο και Ορέστη Βέργο;  Αλλά και του νοσηλευτικού προσωπικού , που κατά γενική ομολογία, ξεπερνούν εαυτόν για να εξυπηρετήσουν περιστατικά, αξίζοντας , έστω,  μία μικρή αναφορά .Ή  οι περιπτώσεις νοσηλευτών που το ενδιαφέρον τους για τους ασθενείς μένει αμείωτο και συνεχές,  όπως, ενδεικτικά αναφέρω, της κ.Κατερίνας Καμπιώτη και της κας Κεφαλά;
Επιβάλλεται ,πια, να πέσουν οι τίτλοι τέλους σε αυτό το σίριαλ του παραλόγου!!!
 

Δημήτρης Τετράδης